پدیده ی هشت پای آلمانی ، نشانه ی بیابان زایی است! - 1
خطر دفن تالاب قوری گل در زیر زباله های گردشگران محترم!
وقتی که ارومیه خون میگرید!
جنگلهای مریوان همچنان در آتش میسوزند! چرا؟
ماتادورهای اسپانیایی و نهنگکشهای دانمارکی را رها کنید! خودمان را بگیرید!!
پاکستان ؛ کشوری که کلکسیونی از مرگبارترینها را در خود جای داده است!
عملكرد مجموعه فعاليت هاي انجام شده در زمينه مقابله با آلودگي هوا - 5
بايد اذعان داشت ، مجموعه فعاليت هايي كه تاكنون در جهت كاهش آلودگي هواي شهر ها به انجام رسيده، از موفقيت لازم برخوردار نبوده است . اگر تاچند سال پيش آلودگي هوا صرفا مشكل شهر تهران تلقي مي شد، امروز اين مشكل دامنگير بسياري ديگر از شهرهاي كشور نيز شده است . از اعلام نخستين برنامه مقابله با آلودگي هواي شهر تهران در سال 1352 تاكنون ، كيفيت هواي تهران به طور مداوم رو به كاهش داشته است ...
آيا آب تهران هنوز هم بهترين آب ايران است؟
نظري اجمالي بر مباني قانوني حفاظت از آلودگي هوا - 4
برنامه هايي كه خارج از نظام ملي برنامه ريزي تهيه و تدوين گرديده اند - 3
موضوع آلودگي هوا در نظام برنامه ريزي كشور - 2
آلودگی هوای پنج کلان شهر ایران ؛ پرونده ای که هنوز روی میز مانده است!
از قورباغه ی تنها در زریوار تا قورباغههای مست عشق در شورمست!
لب کارون، دیگر گلبارون نیست!
کارون،
روزگاری پرآبترین، باکیفیتترین و یگانه رودخانهی ایران بود که قابلیت
کشتیرانی داشت. اصلاً کارون در روزگاری نهچندان دور، گل بارون بود ... لب کارون
را که یادتان هست! نیست؟
اینک اما چندسالی است که کارون نفسش به شماره افتاده و
بدتر از آن، این که فقط این سدهای پرشمار بالادست و تونلهای عظیم انتقال
آب نیست که روزگار کارون را به خاک سیاه نشانده است؛ چرا که پسابهای
آلودهی صنعتی، کشاورزی و شهری و روستایی را نیز باید به دلایل این
نفستنگی افزود ... به نحوی که بخشهایی از کارون سیمای بیابانی پیدا کرده و
بخشهای دیگرش اینگونه تغییر رنگ داده و از بوی تعفن نمیشود به آن نزدیک
شد ...
از ماتادورهای اسپانیایی تا گاوبازهای خوزستانی … ما چقدر فقیریم؟!
هميشه با خود ميگويم: چگونه آدمهايي حاضرند با سوزاندن شاخ گاو و يا فروكردن نيزه و شمشير در بدن اين حيوان و يا رها كردنش در ميان مردم هيجانزده به صورتي جانكاه و تدريجي شاهد قتل فجيع يكي از مفيدترين و بيآزارترين پستانداران روي زمين باشند؟
و البته هرگز به جوابي قانع كننده نرسيدم ...
این کارایی اقتصادی نیست که پایداری میآفریند - 4
امشب در رسانه ملی اتفاق افتاد: خداوند درخواست زن حامله را رد نمیکند! میکند؟
دانایی فردی برای مهار طبیعت ستیزی ، کافی نیست! - 3
شناسههای فراموشی پروانه – 2
تشدید بیابانزایی ، خطر رؤیارویی بر سر آب را افزایش میدهد – 1
تأکید بیش از حد بر مدیریت سازهای، غره شدن بر تواناییهای دانش مهندسی و عدم اعتنا به قوانین طبیعی در شمار مهمترین دلایلی است که میتوان برای افزایش ناپایداری کرهی زمین ذکر کرد. در این میان، شوربختانه باید بپذیریم که کشور عزیز ما نیز از این عقوبت مصون نبوده و دارای یکی از پرشتابترین روندهای پسرفت در حوزه محیط زیست در بین کشورهای جهان است. اما ایران در این مصیبت تنها نیست؛ مصیبتی که سبب شده تا حیات با شتابی دمادم افزاینده از طبیعت ایران عقبنشینی کند …
همه ی آنچه در باره ی ذخیره گاه های زیستکره باید بدانیم
بدهکاری اکولوژیکی تهران ، خطرناک تر از کسری بودجه آن است!
یکی دیگر از سخنرانان در گفتگوی رو در رو با شهردار تهران، دکتر یوسف حجت، دانشیار دانشگاه تربیت مدرس و معاون پیشین سازمان حفاظت محیط زیست در حوزه انسانی بودند.
لولههای گاز عسلویه را هم رها کنید ؛ دکتر مرتضی شریفی را بگیرید!
دکتر جلال الدین شایگان: آب تهران ناسالم است!
در ادامهی چهار یادداشت گذشته که به روایت مهمترین فرازهای گفتگوی رو در روی برخی از فعالان و نخبگان محیط زیست با شهردار تهران پرداخته شد، اینک میخواهم سخنان دکتر جلال الدین شایگان را انتشار دهم، استاد دانشگاه صنعتی شریف و رییس شاخهی محیط زیست فرهنگستان علوم ایران؛ سخنانی که بخشهایی از آن بسیار بحثبرانگیز و مهم ارزیابی شد ...
تا الگوهای فشار تغییر نکند، در تهران کاری نمیتوان انجام داد!
دکتر سید محمود شریعت را شاید بتوان به همراه دکتر علی یخکشی در شمار پیشکسوتترین افراد حاضر در این نشست دانست، فردی که سابقهی آغاز به کارش در دانشگاه تهران به سال 1339 میرسد؛ زمانی که هنوز شهردار تهران به دنیا هم نیامده بود!
نامه به الهه البرز برای نجات پلنگ دره!
نبی بیدهندی: مدیریت زباله در ایران با کیست؟!
تصاویری هوشربا از روستای هدف گردشگری در خبر!
پارک ملی خبر (KHABR) را همه میشناسیم و پیشتر هم در مورد آن نوشتهام؛ اینک میخواهم توجه خوانندگان عزیز مهار بیابانزایی را به روایتهای جدیدی از این پارک کاغذی! جلب کنم که حقیقتاً تأسفبار است ...
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.